Lieve lezer,
Mijn levensverhaal begint in 1976, in Manaus, de hoofdstad van de Amazone in Brazilië.
Op mijn zevende verhuisde ik naar Nederland. Eerst naar Amsterdam, later naar Amstelveen.
In beide steden heb ik een heerlijke, zorgeloze jeugd gehad.
Van jongs af aan zie ik het leven door een roze bril.
Natuurlijk was mijn leven niet altijd rozengeur en maneschijn. Zoals bij ieder ander kende mijn pad ups en downs, maar ik probeerde altijd het beste uit elk moment te halen, zelfs uit teleurstellingen en tegenslagen.
Het leven biedt uitdagingen – sommigen zijn prachtig, anderen vragen om geduld en aandacht.
Door deze instelling ben ik nooit bang geweest. Ik neem het leven zoals het komt en probeer elke ervaring om te zetten in iets positiefs. Tot die dag, 11 november 2016.
De Diagnose
Na maanden van ziekte, kwam de diagnose. Een hersentumor.
De shock was overweldigend. Maar tegelijk voelde ik een oerkracht in mij ontwaken,
die ik nog nooit zo krachtig had gevoeld: ik moest en zou overleven!
Deze uitdaging zag ik niet aankomen.
Ik was er altijd van overtuigd dat ik 100 jaar oud zou worden. Natuurlijk wist ik dat de dood onvermijdelijk is, maar nooit had ik gedacht dat ik hem al op mijn veertigste recht in de ogen zou moeten kijken.
Hoewel ik al het nodige had meegemaakt, had niets me voorbereid op deze nachtmerrie.
Dit wens je niemand toe.
Het is afschuwelijk op elk vlak – lichamelijk, geestelijk, spiritueel.
Het raakt je als vrouw, als moeder, als dochter, als zus, als vriendin. Je leven valt uiteen.
Werk, rekeningen, alledaagse zorgen – ze verliezen hun betekenis.
Na mijn hersenoperatie kon ik me niet voorstellen ooit weer te werken.
Het enige wat telde was overleven.
De Kracht van Liefde
In 2011, nog voordat ik ziek werd, ontstond het idee voor mij bedrijf, zonder dat ik het doorhad.
Ik ging opzoek naar mezelf, naar mijn persoonlijk evolutie als mens.
Uren bracht ik door op het internet en in boeken, op zoek naar inspirerende quotes en verhalen die me motiveerden om een beter mens te worden. Maar toen de diagnose kwam, stond alles stil. Mijn enige gedachte was: “Wanneer stopt deze pijn?”
Tijdens mijn herstel ontdekte ik tot mijn verbazing dat ik toch behoeft had aan die inspirerende woorden. Ze gaven me kracht om door te gaan. Stap voor stap herstelde ik.
En ik zocht nog meer quotes, verhalen, woorden die mijn (mentale)pijn konden verzachten en me konden troosten. Het klinkt misschien cliché, maar die woorden brachten mij hoop, troost, begrip en kracht.
Gaandeweg besefte ik dat de woorden die me het meeste raakten en die me de meeste kracht gaven, allemaal één ding gemeen hadden: Liefde.
Niet alleen de liefde van familie en vrienden, maar ook die van volkomen vreemden die me hun compassie en begrip toonden.
De wereld zit vol liefdevolle, warme mensen.
Dankzij die liefde begon mijn hart langzaam te ontdooien en durfde ik weer te voelen.
De ziekte en de operatie hadden mijn emoties verlamd, maar liefde gaf me kracht
om ze weer toe te laten.
Cel voor cel werd mijn lichaam opnieuw gevuld met Liefde.
De Kracht van Liefde is werkelijk het meest wonderbaarlijke gevoel dat er bestaat!!!
Met veel liefde vanuit mijn hart naar jouw hart, ♡
Vivianne de Carvalho Mello Ferreira Gil
Founder & CEO The Gift of Love
